1 Mayıs 2013 Çarşamba

Zaman An'ları Çalar ve Bir Daha Geri Vermez...


Aylar öncesinden başlamıştım döneceğin günün hayallerini kurmaya. Hayat ne kadar acımasız bir kere daha anladım artık. 

Seni ilk tanığım gün; gözlerinin içi gülerek söylediğin bir cümle, günlerdir döner durur aklımda. Gözlerimi kapatmama gerek yok inan o günü, daha dünmüş gibi hatırlayabilmem için. Ben serin havada üşüdüğüm için içeride kalın renkli çoraplarımı giymiş yanına gelirken, Sen pencere önündeki koltuğun üstünde uzanmış, sıcacık gözlerle bana bakarak "Allah'ım iyi ki seni bana verdi." demiştin. Hala sesin kulaklarımda inan.. Ben nasıl üzülmeyim, nasıl canım acımasın söyle ne olur. Zamana mı yenildik sevgili.

Çok zaman geçmedi üstünden belki, o günden bugüne. Ama nasıl değişiverdi her şey, üstelik ben hala tıpkı o gün ki kadar aynı olduğum halde. Evet, artık alıştım. Alıştırdım kalbimi zorda olsa. 16 Şubat'ta gitti sevgili, Ve bir daha geri dönmedi. 

Artık bana kalan, ya sonsuza kadar yokluğuna alışmak, ya da ne olur dönsün diye Allah'a yalvarmak...

Sevmek Yetmiyormuş gideni döndürmeye...